[Ολοκληρωμένη] Monkey D. Dragon..the beginning -Part 1

Είναι μεσημέρι.. η καθημερινή περιπολία μόλις τελείωσε.. Όπως και τις άλλες μέρες τίποτα ασυνήθιστο δεν έγινε.. Σε αυτό το νησί έχει να συλληφθεί πειρατής 4 χρόνια..Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε καλή βάση,η βάση μας θεωρείται μία από τις καλύτερες σε όλη την East Blue Sea.. Μπορεί βέβαια αυτός να είναι ο λόγος που δεν εμφανίζονται πολλοί πειρατές..Δεν το πιστεύω ότι έχω αποκλειστεί σε ένα τόσο ήσυχο νησί..Πριν δέκα χρόνια αν μου έλεγε κάποιος ότι θα γινόμουν marine και μάλιστα σε ένα τόσο ήσυχο μέρος, το πιο πιθανό είναι ότι θα γελούσα..Τώρα όμως κάθομαι και πλένω,καθαρίζω λες και είμαι κάποια καθαρίστρια..

Παρελθόν, περίπου 11 χρόνια πριν στο Dawn Island:

-Σου είπα Garp δεν πρόκειται να γίνω marine ! δεν θα είμαι ένα πιόνι αυτών που προσπαθούν να υποδουλώσουν τον κόσμο!

-Πόσες φορές σου έχω πει να μην με λες με το όνομα μου.. Αν σε ενοχλεί τόσο να με αποκαλείς πατέρα, θα με λες Vice-Admiral, γιατί θα ενταχθείς στους marine και θα γίνεις ένας από τους πιο δυνατούς..δεν σε μεγάλωσα εγώ για να γίνεις εγκληματίας!

-δεν υπάρχει περίπτωση.. Θα δεις μόλις φύγω από αυτό το ερημωμένο νησί θα φτιάξω πλήρωμα και θα γίνω ο πιο δυνατός pirate και θα καταστρέψω την World Government

-αν χρειαστεί να μείνεις για πάντα εδώ , ώστε να μην γίνεις pirate, αυτό θα γίνει !





πράσινο: εγώ

Παρόν

-Dragon πόση ώρα σκοπεύεις να πλένεις εκείνα τα πιάτα;

-Τέλειωσα ..Έχω βαρεθεί να με διατάζουν αλλά δεν αξίζει να μαλώσω ξανά

-Ωραία.. Έχεις μία ώρα ελεύθερη.. Μην αργήσεις να γυρίσεις,κρίμα είναι να τιμωρηθείς τελευταία μέρα στην θητεία σου σε αυτό το νησί..Όταν είπε αυτή τη φράση κόντεψα να τρελαθώ..Δεν το πιστεύω ότι το είχα ξεχάσει.. Δέκα χρόνια περίμενα αυτή τη μέρα..Δέκα χρόνια ήμουν κλεισμένος σε αυτό το νησί,ανυπομονώντας αυτή τη μέρα,και τώρα το είχα ξεχάσει..Δεν πειράζει,θα κατέβω στο λιμάνι και μετά θα πάω να ετοιμαστώ, και να αργήσω λίγο δεν πειράζει ,έτσι και αλλιώς είναι η τελευταία μου μέρα..

-Ευχαριστώ, φεύγωω.......

-Ε περίμενε,με τη στολή σου θα πας ; ( γιατί πρέπει πάντα να φεύγει τόσο γρήγορα; )




πράσινο: εγώ

Καθώς κατηφόριζα το λόφο για να πάω στο λιμάνι, σκεφτόμουν πόσα είχα περάσει τα τελευταία 10 χρόνια σε αυτό το νησί, και για μία στιγμή στεναχωρήθηκα που θα τα άφηνα όλα πίσω,και φυσιολογικά δεν θα ξαναγυρνούσα.. Αλλά όχι ! Δεν θα σπαταλήσω τη ζωή μου σε αυτό το νησί, δεν γεννήθηκα για αυτό..Καθώς όμως προχωρούσα άκουσα κάτι φωνές που έρχονταν από το λιμάνι..Μόλις έφτασα είδα τρεις άντρες να έχουν στριμώξει σε μία γωνία ένα άνθρωπο..
-Αφήστε το.. Εγώ το βρήκα, είναι δικό μου !
-Δώσε το σε εμάς και θα σε αφήσουμε να ζήσεις !
-Μου ανήκει, δεν πρόκειται να σας το δώσω..Θα το πουλήσω και θα βγάλω μία περιουσία..
-Δεν πιστεύω πως θες να τα βάλεις μαζί μας,ξέρεις ποιος είναι ο καπετάνιος μας; Ο Higuma ! Το Bounty του έχει φτάσει 8.000.000 beli
-Απλώς αφήστε με ήσυχο..
-Θα ήθελες !
-Δεν πρόκειται να σας το... Α ένας marine έρχεται, ΒΟΗΘΕΙΑΑ
ΒΟΗΘ....
Δεν το πιστεύω πως με είδε,δεν έπρεπε να φοράω τη στολή μου, τώρα δεν μπορώ να κάνω κάτι, αναγκαστικά πρέπει να τον βοηθήσω
-Κλείσε του, το στόμα, ωχ όχι μας είδε.. Δεν πειράζει ας έρθει, μόνος του είναι
-Πρώτη και τελευταία προειδοποίηση.. Αφήστε τον..



πράσινο εγώ

-Αλλιώς;
Είπε ο ένας και οι άλλοι δύο γέλασαν..Από το τρόπο που κάθονταν φαινόταν ότι αυτός που μίλησε είχε μεγαλύτερη θέση από τους άλλους δύο..
Ήξερα ότι δεν θα τον άφηναν αλλά έπρεπε να το δοκιμάσω.. Έτσι και αλλιώς δεν ήξερα πόσο δυνατοί ήταν.. Δεν το πιστεύω πως ήρθαν πειρατές την τελευταία μέρα, ενώ είχαν να έρθουν τόσο καιρό..Τώρα δεν προλάβαινα να καλέσω ενισχύσεις, για αυτό έπρεπε να τους αντιμετωπίσω μόνος

-Εγώ σας προειδοποίησα..

Με το που το είπα αυτό,μου όρμηξαν οι δύο που είχαν γελάσει πριν λίγο,με τα σπαθιά τους..Τελευταία στιγμή πρόλαβα να τους αποφύγω, και έκανα δύο τρία βήματα προς τα πίσω..Με το που σταμάτησαν, άρχισαν ξανά να τρέχουν προς τα πάνω μου..

Αυτή τη φορά ήμουν προετοιμασμένος, με το που ήρθαν προς τα εμένα , με έναν γρήγορο ελιγμό τους απέφυγα, και πρόλαβα να χτυπήσω τον έναν από τους δύο στη πλάτη με το σπαθί μου.. Εκείνος έπεσε στα γόνατα και μετά από μερικά δευτερόλεπτα έπεσε εντελώς κάτω..Ωραία δύο μένουν,σκέφτηκα..Τελικά όλη η εκπαίδευση των τελευταίων χρόνων με είχε ωφελήσει..

-Θα σε σκοτώσω ,

φώναξε ο άλλος που μου είχε επιτεθεί,και άρχισε να έρχεται ξανά προς τα εμένα.. Με το που έφτασε σε εμένα πήγα να επιχειρήσω πάλι την ίδια κίνηση, αλλά δεν τον πέτυχα..Παράλληλα όσο πολεμούσα εγώ με τον ένα, ο άλλος που είχε ανώτερη θέση,καθόταν και μας κοιτούσε και για μία στιγμή μου φάνηκε ότι γελούσε..

Μετά από μερικές κινήσεις κατάφερα να τραυματίσω και τον δεύτερο, σωριάζοντας και αυτός δίπλα στον άλλον..Ένας μένει,σκέφτηκα..Αλλά από την αρχή δεν φοβόμουν τους δύο που μου είχαν επιτεθεί, αλλά τον άλλο..Με προβλημάτιζε πολύ η στάση που είχε όλη την ώρα , αλλά δεν είχα την πολυτέλεια να δείξω τον δισταγμό μου,διότι θα μπορεί να επωφεληθεί από αυτό..

-Είσαι σίγουρος ότι δεν θες να παραδοθείς ; Είδες τι έπαθαν οι άλλοι δύο..

-Μην με συγκρίνεις με τους άλλους δύο !

Με το που τελείωσε τη φράση του, εγώ όρμηξα πάνω του με το σπαθί μου και τον είδα που ίσα ίσα πρόλαβε να τραβήξει το ξίφος του..

ΚΡΑΚ


εγώ

Με το συγκρούστηκαν τα σπαθιά μας το δικό μου κόπηκε λες και ήταν από χαρτί..Ξαφνιάστηκα πολύ από τη καταστροφή του σπαθιού μου, αφού ήταν σχετικά καινούργιο..Ο αντίπαλος μου γέλασε και αυτή τη φορά ήρθε εκείνος προς τα εμένα αφού εγώ δεν είχα όπλο να τον απεκρούσω..Καθώς σήκωνε το σπαθί του να με χτυπήσει πρόσεξα ότι το σπαθί του δεν φαινόταν φυσιολογικό..Αυτή η παρατήρηση όμως μου κόστισε αρκετό χρόνο, με συνέπεια να προλάβω να αποφύγω την επίθεση του αλλά όχι χωρίς να χτυπηθώ..

Καθώς απομακρυνόμουν από τον αντίπαλο, ένιωθα το ζεστό αίμα να κυλάει από τη κόψιμο σε όλο μου το αριστερό χέρι..Αυτό θα αφήσει σημάδι,σκέφτηκα..Πήγα να σηκώσω το χέρι μου αλλά η πληγή ήταν ακριβώς πάνω στο μπράτσο, με αποτέλεσμα να μην μπορέσω..Έκοψα λίγο ύφασμα από τη στολή μου, και τύλιξα με αυτό το χέρι μου λίγο πάνω από τη πληγή..Ήξερα ότι δεν θα μπορούσα να συνεχίσω με την μία την μάχη, για αυτό το λόγο θα έπρεπε να κερδίσω λίγο χρόνο..

-Ωραίο σπαθί έχεις εκεί..
-Μόνο ωραίο ; χαχα.. Είναι ένα από τα 50 Ryō Wazamono Grade Swords..Το όνομά του είναι Sandai Kitetsu..Θεωρείται ότι είναι ένα από τα καταραμένα σπαθιά , και αυτός που το έχει βρίσκει παράξενο θάνατο.. χαχα..
-Το λες σαν να μην το πιστεύεις..
-Φυσικά και δεν το πιστεύω..Αλλά ας συνεχίσουμε την μάχη,δεν έχω όλη την μέρα ελεύθερη..
-Κρίμα για εσένα που δεν το πιστεύεις,γιατί μόλις τελειώσουμε αυτό το σπαθί θα μου ανήκει..
-Ετοιμάσου..Ήξερα ότι δεν μπορούσα να καθυστερήσω παραπάνω..

Όση ώρα μιλούσαμε είχα προλάβει και είχα πάρει ένα σπαθί από εκείνους που είχα νικήσει πριν λίγο.. Αυτή τη φορά προσπαθούσα να μην γίνεται μεγάλη σύγκρουση στα σπαθιά μας διότι ήξερα ότι αν έβαζα πολύ δύναμη θα γινόταν πάλι το ίδιο, με αποτέλεσμα να έμενα χωρίς σπαθί..Βέβαια δεν ήταν η μόνη λύση που είχα αλλά προτιμούσα να μην καταφύγω εκεί..Συνεχίζαμε να πολεμάμε,φυσικά αν είχαμε ισάξια σπαθιά θα τον είχα νικήσει προ πολλού αλλά όποτε πήγαινα να κάνω μία γρήγορη κίνηση εκείνος αμέσως πήγαινε να χτυπήσει με δύναμη το σπαθί μου με συνέπεια να υποχωρώ..

Ήξερα ότι δεν θα άντεχα για πολύ ώρα να πολεμάω, λόγω του αίματος που είχα χάσει από το τραύμα που μου είχε κάνει..Πρέπει να τον αποτελειώσω τώρα..Καθώς πήγαμε να συγκρουστούμε έκανα τον ποιο γρήγορο ελιγμό που ήξερα και κατάφερα να τον μπερδέψω με αποτέλεσμα να έχει την πλάτη του απροστάτευτη..Ωραία επιτέλους μπορώ να τον χτυπήσω,σκέφτηκα.. Αλλά με το που πάω να τον χτυπήσω τελευταία στιγμή γυρνάει και χτυπάει το σπαθί μου και

ΚΡΑΚ

Τα σπαθιά συγκρούονται με πολύ δύναμη και όπως είναι κατανοητό το δικό μου πάλι σπάει.. Τώρα δεν είχα με τίποτα να τον αποκρούσω και ήμουν πολύ κουρασμένος λόγω του τραύματος..

-χαχα...Δεύτερη φορά που γίνεται αυτό..

Καθώς μου λέει αυτό, εγώ πάω να πάρω το άλλο και τελευταίο σπαθί που υπάρχει κάτω..Όταν όμως πάω να το πιάσω εκείνος το κλωτσάει μακριά...

-Καλά τι πρόκειται να κάνεις με χτυπημένο χέρι και χωρίς σπαθί ;

-Αφού θέλεις τόσο πολύ να δεις..

Εκείνη τη στιγμή βγάζω ένα πιστόλι που είχα μαζί μου

-Σου είπα ότι είχα το πάνω χέρι..

-Εεε.. Αυτό είναι αδικία.. Σε μία μονομαχία με σπαθιά δεν μπορείς να βγάζεις πιστόλι..!

-Εγώ θεωρώ μεγαλύτερη αδικία να πεθάνω εδώ..Τώρα άσε κάτω το σπαθί σου και παραδώσου..

-Ποτέ..


ΜΠΑΜ

Έτρεξε προς τα πάνω μου αφήνοντας μου καμία άλλη επιλογή παρά να τον πυροβολήσω..Τον πυροβόλησα μία στο χέρι και μία στο πόδι ώστε να μην μπορέσει να σηκωθεί..Πήγα δίπλα του..

-Τώρα θα πάρω το σπαθί σου..

Το τράβηξα αλλά δεν το άφηνε..

-Μην με αναγκάσεις να το πάρω με τη βία..

Εκείνη τη στιγμή άφησε το σπαθί του αλλά έπιασε το πόδι μου και μου είπε:

-Πρόσεχε το !

και με το που το είπε λιποθύμησε..

Πήρα το ξίφος του και έβαλα χειροπέδες, σε αυτόν και στους άλλους δύο που είχαν αρχίσει λίγο να συνέρχονται.. Μόλις τελείωσα έπεσα κάτω για να πάρω μία ανάσα..Καθώς γύρισα και κοίταξα γύρω , πρόσεξα τον άνθρωπο, που πριν λίγο απειλούσαν οι πειρατές, να κάθεται στην ίδια θέση που καθόταν και πριν, και να με κοιτάει επίμονα..

-Έλα εδώ..

-Μάλιστα..

Με το που έφτασε σε απόσταση μισό μέτρο από εμένα μου είπε:

-Ευχαριστώ

Κάτσε

-Τι έχεις που το ήθελαν τόσο πολύ οι πειρατές..

Με το που του είπα αυτό χλώμιασε..

-Τι.. Τίποτα
-Πες μου τι είναι
-Τίποτα
-Πες μου τώρα αλλιώς θα ψάξω να το βρω μόνος μου

Αυτή τη φορά χλώμιασε ακόμα πιο πολύ αλλά στο τέλος έβγαλε από το μανδύα του ένα περίεργο φρούτο σε μέγεθος καρπουζιού αλλά είχε σχήμα μπανάνας..

-Είναι αυτό που πιστεύω ;
-Ναι.. Είναι φρούτο του διαβόλου..
-Που το βρήκες ;
-Δεν έχει σημασία..

Το κοιτούσα και δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του..Δεν το πιστεύω πόσο τυχερός ήμουν που την τελευταία μέρα μου βρήκα ένα φρούτο.. Άραγε να έχει καλή δύναμη ; Πρέπει να μάθω την δύναμη του και άμα είναι καλή θα πρέπει να ξεφορτωθώ κάπως αυτόν..

-Μπορώ να το έχω πίσω ;

Εγώ τον αγνόησα και τον ρώτησα:

-Ξέρεις ποιο φρούτο είναι και ποια είναι η δύναμη του ;
-Ναι..Είναι το Gara Gara no mi.. Logia και σου δίνει τη δύναμη να ελέγχεις το γυαλί..

Καλή δύναμη...

-Μπορώ να το έχω πίσω ;
-Όχι
-Ή θα μου το δώσεις ή θα μου πληρώσεις 10.000.000 beli
-Δηλαδή θέλεις να το πουλήσεις ;
-Ναι
-Ε τότε φοβάμαι πως πρέπει να σε συλλάβω

Εκείνη τη στιγμή κοκάλωσε, αλλά μετά από λίγο μου είπε:

-Γιατί να με συλλάβεις ;
-Το εμπόριο των φρούτων του διαβόλου απαγορεύεται , και τιμωρείται με ισόβια
-Σε παρακαλώ μην με συλλάβεις..
-Δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά
-Δηλαδή δεν μπορώ να κάνω τίποτα ;
-Κοίτα, επειδή τράβηξες τόσα πολλά,θα σε αφήσω να φύγεις και θα πω ότι το βρήκα στους πειρατές
-Σε ευχαριστώ, δεν θα το ξεχάσω..
Και με το μου είπε αυτά έφυγε γρήγορα.. Δεν το περίμενα ότι θα τον ξεφορτωνόμουν τόσο εύκολα..Πήρα το φρούτο και το έκρυψα..

Ξαφνικά άκουσα βήματα και μία φωνή να μου λέει:
-Ποιος είσαι εσύ ;

Καθώς γύρισα είδα πίσω μου να έρχεται ο Ηiguma μαζί με άλλους 6 πειρατές προς το μέρος μου..Μόλις είδε τι είχε γίνει στους πειρατές του γύρισε προς τα μένα και μου είπε:
-Εσύ το έκανες αυτό;
-Ναι
-Και το λες έτσι απλά ;
-Ναι

Δεν είχα και την δύναμη να του εναντιωθώ..

-Τότε θα πεθάνεις

Τότε μου ρίχνει μία μπουνιά και πέφτω εντελώς κάτω..Τη στιγμή όμως που περίμενα να με αποτελειώσουν άκουσα φασαρία και μου φάνηκε ότι είδα άτομα με μπλε στολές.. Μετά από αυτό λιποθύμησα..

Όταν άνοιξα τα μάτια μου, γύρω μου βρίσκονταν 15 άτομα από τη βάση μου, όπου ανάμεσά τους ήταν και ο αρχηγός μας..
-Συνέρχεται , είπε ένας από αυτούς που ήταν ακριβώς από επάνω μου
-Είσαι εντάξει ;
-Ναι μία χαρά.. Πήγα να σηκωθώ, αλλά με το που προσπάθησα ο αρχηγός μου είπε :
-Κάτσε κάτω.. Πρέπει να ξεκουραστείς..
-Είμαι μια χαρά ! Δεν είμαι παιδί, ξέρω πως είμαι..Έχω κάποιες δουλειές να κάνω για αυτό πάω..
-Εντάξει, μου είπε αρχηγός.. Και μπράβο σου, τα πήγες καλά..
-Ευχαριστώ..

Μετά από αυτό έφυγα..

Είχα απομακρυνθεί αρκετά από τους υπόλοιπους..Βιαζόμουν..Ήθελα να μείνω μόνος, να πάω κάπου ήσυχα ώστε να μπορέσω να συλλογιστώ όσα είχαν γίνει σήμερα.. 1)Θυμήθηκα ότι είναι η τελευταία μου μέρα εδώ,2)πολέμησα τρεις πειρατές από όπου κέρδισα ένα πολύ καλό σπαθί,3)βρήκα φρούτο του διαβόλου,4)έπεσα να αναίσθητος από το χέρι ενός αρκετά δυνατού πειρατή..Το τελευταίο με ενόχλησε.. πφφφ... Σήμερα έγιναν πολλά.. Τώρα αυτό που χρειάζομαι είναι καλός ύπνος..Σιγά Σιγά κατάφερα και έφτασα σπίτι μου.. Με το που μπήκα μέσα κατευθύνθηκα προς το κρεβάτι και έπεσα στο κρεβάτι μου ξερός, αφού είχα στερέψει από δυνάμεις...

Με κυνηγάνε πολλοί.. Δεν ξέρω που να πάω..Ξαφνικά εμφανίζεται ένας μπροστά μου, σηκώνει το όπλο του και......... Πετάγομαι πάνω..Ευτυχώς ήταν απλώς ένα όνειρο.. Ποο ξημέρωσε, πρέπει να πάω στη βάση ώστε να κάνω επίσημη αναφορά.. Τα βαριέμαι πάρα πολύ αυτά..Αλλά δεν έχω άλλη επιλογή..Εκτός από αυτό, ένας άλλος λόγος που πρέπει να πάω είναι , γιατί πρέπει να μάθω και ποια θα είναι η αποστολή μου.. Ελπίζω να είναι κάτι ενδιαφέρον.. Ετοιμάστηκα, αλλά πριν φύγω πήγα και τσέκαρα αν βρίσκεται ακόμα εκεί που το είχα κρύψει το φρούτο..Μόλις βεβαιώθηκα Ξεκίνησα για τη βάση..