[Ολοκληρωμενο] Νew Mate

Φευγωντας απο το Shell Town,ημουν πολυ απογοητευμενος απο την εξελιξη της αναζητησης μου.Πλεον,επρεπε να βρω αλλο τροπο να μαθω την αληθεια,αφου τα αρχεια που την περιειχαν ηταν πια στα Marine HQ.Ειναι αδυνατο να παρω τα αρχεια απο κει,αφου θα πρεπει να αντιμετωπισω ολες τις δυναμεις των Ναυτικων.Αλλα δεν ηξερα που αλλου να ψαξω και η αυτοπεποιθηση μου ειχε χαθει.Πλεον,θα πηγαινα αλλου να βρω την αληθεια.Hμουν κουρασμενος και μια τεραστια καταιγιδα μενονταν στην θαλασσα.Γι'αυτο αποφασισα να σταματησω για δευτερη φορα στο ταξιδι μου στο Gecko Island,για να ξεκουραστω και να περιμενω να κοπασει η καταιγιδα για να συνεχισω.

Αφησα την βαρκα μου στην παραλια και καθισα για λιγα λεπτα να κοιταζω το μερος.Μου εφερνε αναμνησεις ,οχι πολυ ευχαριστες.Εδω ηταν που σκοτωσα τον Vice Admiral και τους Marines που ηταν μαζι του.Αφου αφησα τις αναμνησεις στο παρελθον,συνεχισα στον γνωριμο δρομο προς το χωριο που βρισκοταν στον λοφο.Πηγα και παλι στην ταβερνα του χωριου ,ηταν ο ιδιος γερακος που ειχα δει και την αλλη φορα.
-Γεια σου ,γερο,ειπα.Με θυμασαι?
-Βεβαια,ειπε και αστραψε ενα χαμογελο.Καθισε να σε κερασω ενα σακε.
-Ευχαριστω,αλλα αν μπορεις βαλε μου ενα ρουμι καλυτερα.
-Οτι πεις ,μου ειπε και πηγε στην κουζινα.
Μετα απο λιγα λεπτα εφερε ενα μπουκαλι ρουμι και ενα ποτηρι.
-Ευχαριστω.Γερο,υπαρχει κανενα μερος να μεινω το βραδυ?
-Μπα.Δεν εχουμε ξενοδοχεια εδω.

-Δεν πειραζει,απαντησα.Θα την βγαλω εξω για σημερα.Δεν θα με πειραξει λιγο βροχη.
-Θα σου λεγα να μεινεις σε μενα αλλα εχω τη γυναικα μου και τα εγγονια.
-Δεν πειραζει,εχεις κανει ηδη αρκετα για μενα.Ευχαριστω παντως.
Αφου πληρωσα για το ρουμι,παρα την αρχικη αρνηση του γερου που ηθελε να με κερασει,εφυγα για να βρω καπου να κοιμηθω.
Η βροχη δεν ειχε σταματησει,γι'αυτο εριξα πανω μου την μπερτα που μου χαρισε ο γερακος και αρχισα να ψαχνω.Διεκρινα μια βιλλα,που ειχα ξεχασει οτι υπηρχε λιγο εξω απο το χωριο.Ειχε και μια μεγαλη αυλη με ενα υποστεγο.Αποφασισα να παω εκει να κοιμηθω για αποψε.Δεν νομιζω να ενοχλησω τον ιδιοκτητη.

Αφου εφτασα στην βιλλα,η εξωπορτα ηταν κλειστη και γι'αυτο αποφασισα να πηδηξω τον τοιχο.Μεσα στην αυλη ειχε πολλα λουλουδια και δεντρα και ενα υποστεγο,οπου θα επρεπε να υπαρχει αυτοκινητο,αλλα ελειπε.Ισως να ελειπε ο ιδιοκτητης,σκεφτηκα.Ξαπλωσα και αφου σκεφτηκα λιγο τα ερωτηματα που με απασχολουσαν ακομα,αποκοιμηθηκα.Ξαφνικα ,ξυπνησα απο γυναικειες κραυγες.Σηκωθηκα αποτομα και κοιταξα προς την βιλλα.Φωτα αναψαν μεσα απο τη βιλλα και ακουσα την ιδια γυναικεια κραυγη και μετα φωνες να ζητανε βοηθεια.Καθως ετοιμαζομουν να τρεξω προς την βιλλα,παρατηρησα οτι το αυτοκινητο ηταν κατω απο το υποστεγο τωρα.Ετρεξα αμεσως προς την πορτα,και με μια κλωτσια την ανοιξα.

Μεσα στην βιλλα ηταν μια νεαρη ,πολυ ομορφη κοπελα,την οποια κρατουσε απο τον λαιμο ενας μελαχρινος τυπος με γυαλια και την ειχε κολλημενη στον τοιχο.Επισης υπηρχε αλλη μια κοπελα,μικροτερη σε ηλικια η οποια εκλαιγε.Μαλλον αυτη ζητουσε βοηθεια σκεφτηκα.
-Αφησε την κατω,διεταξα τον τυπο με τα γυαλια.
-Γιατι?απαντησε με ενα ειρωνικο τονο.Εισαι και εσυ κλεφτης σαν και αυτην?
-Οχι,δεν την ξερω,αλλα αφησε την κατω.
-Αλλιως,τι?
-Αλλιως θα σε αναγκασω να την αφησεις.Καταλαβες?
Η κοπελα δυσκολευοταν να αναπνευσει και ηταν ετοιμη να καταρρευσει αν την αφηνε.
-Αφησε την σου ειπα.
-Ενταξει,ειπε ο τυπος που την κρατουσε.

Toτε την πεταξε προς το μερος μου.Εγω την επιασα,και την κρατησα στην αγκαλια μου.
-Εισαι καλα?την ρωτησα.
-Ευχαριστω,απαντησε αυτη.
-Εισαι καλα?
-Ναι.Με λενε...
-Μετα αυτα.Ξεκουρασου και θα τα πουμε σε λιγο.
-Γιατι την προστατευεις?Ειναι κακο για σενα αυτο.
-Τι εννοεις?
-Τωρα πρεπει να σε σκοτωσω και σενα.
-Αχαχαχαχα.Για να σε δω να το κανεις ,γυαλακια.
Εβγαλε ενα ζευγαρι νυχια απο το παντελονι του και τα φορεσε.
-Τωρα θα πεθανεις, μου ειπε και γελασε.

Ετρεξε με μεγαλη ταχυτητα προς το μερος μου,και αφου εκανε μερικους ελιγμους,προσπαθησε να με κοψει με τα νυχια του.Αφου νομιζε οτι με εκοψε,πηγε πισω στην θεση του και αρχισε να γελαει.
-Σου ειπα οτι θα πεθανεις,ειπε.
-Λες,ε?Δεν νομιζω ομως σημερα.
Εμεινε αναυδος οταν ειδε τις πληγες που υποτιθεται μου εκανε να γινονται φλογα και να κλεινουν.
-Πως?ειπε σοκαρισμενος.Πως δεν κοπηκες?
-Αχαχχαχαχαχα.Στο ειπα ,δεν μπορεις να με νικησεις.
-Φρουτο του διαβολου?
-Ναι,το Mera Mera no Mi.Το φρουτο της φωτιας.Ειναι Logia.Δεν μου ειπες το ονομα σου ομως.
-Captain Kuro.

Στο ακουσμα αυτων των λεξεων η μικροτερη κοπελα εμεινε σοκαρισμενη και μετα απο λιγο,λιποθυμησε στα χερια ενος απο το προσωπικο της,απο οτι καταλαβα.
-Μαλιστα.Portgas D. Ace.
Προσπαθησε να επιτεθει ξανα,αλλα αυτη τη φορα τον επιασα απο τον λαιμο και αφου μετετρεψα το χερι μου σε φωτια,εκαψα τον λαιμο του,αφηνοντας τον νεκρο στο πατωμα.
-Συγνωμη για τις φασαριες που προκαλεσα,ειπα στον ανθρωπο που κρατουσε την νεαρη κοπελα και αφου πηρα στην αγκαλια μου την κοπελα που εσωσα εφυγα.Μετα απο λιγο εφτασα στην παραλια.Ο καιρος ηταν καλος τωρα,ειχε σταματησει η βροχη.Την αφησα ξαπλωμενη στην παραλια και την σκεπασα με την μπερτα μου.

Ξαπλωσα και εγω λιγο πιο διπλα της,και αποκοιμηθηκα.Ποια να ηταν αραγε και γιατι προσπαθουσε να την σκοτωσει ο Kuro?
Ξυπνησα μετα απο αρκετες ωρες,αλλα η κοπελα δεν ηταν εκει που την αφησα.Εφυγε ,σκεφτηκα.Σε αυτην την σκεψη,επιασα τον εαυτο μου να θλιμμενο.Μα γιατι?Την ειχα ερωτευτει?Δεν ηξερα τι να σκεφτω.
-Σε ευχαριστω παρα πολυ.Αν δεν ησουν εσυ,θα ειχα πεθανει.
Ηταν η ομορφη κοπελα που ειχα σωσει.Ενιωσα ανακουφισμενος,που δεν ειχε φυγει.Μα γιατι?
-Σε ευχαριστω.ξαναειπε.
-Μην το σκεφτεσαι,απαντησα.
-Μα πως να μην το σκεφτομαι.Με εσωσες.
-Πες μου το ονομα σου,αρκει για να με ευχαριστησεις.

-Ειμαι η Nami.
-Ace.Xαρηκα.
-Και γω ,απαντησε η Nami.
-Για πες μου.Γιατι ηθελε να σε σκοτωσει?
-Γιατι προσπαθησα να κλεψω κομησματα απο την βιλλα.
-Και γιατι το εκανες αυτο?Το λες με τετοια ανεση.
-Δεν μπορω να κανω αλλιως.
-Τι εννοεις?
-Πρεπει να σωσω το χωριο μου.
Τοτε παρατηρησα οτι στο αριστερο της μπρατσο ειχε ενα τατου.Καπου τον ειχα ξαναδει.Ημουν σιγουρος.
-Απο ποιον?
-Απο ενα πειρατη.
Μα φυσικα.Ηταν ο Arlong.Αυτο το τατου ηταν δικο του.
-Εννοεις τον Αrlong?
-Nαι.Που τον ξερεις.
-Toν εχω αντιμετωπισει.Και τι θα κανεις?
-Πρεπει να του δωσω 100.000.000.Αλλιως δεν θα με αφησει ποτε ελευθερη,ουτο το χωριο.Μεχρι τοτε ειμαι υποχρεωμενη να του σχεδιαζω χαρτες.
-Εισαι πλοηγος?
-Ναι.
-Παμε στο νησι σου.Θα σε σωσω απο αυτον.Και εχω να σου κανω μια προταση.Θες να ερθεις μαζι μου,στο ταξιδι μου?
-Ευχαριστω,αλλα δεν μπορεις να νικησεις τον Arlong.
-Aυτο θα το δουμε.