[Ολοκληρωμένη] Chapter 02 - Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ/ΤΟ ΧΑΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Είχε περάσει περίπου μια ώρα απ'την ώρα που φτάσαμε στο νησί και ήταν μεσημεράκι.Πριν έρθουμε στο νησί,αφήσαμε το πλοίο περίπου 10 μίλια μακριά από εδώ.Είχαμε φάει όμως γι'αυτό η μικρή δεν παραπονιώταν.Περπατούσαμε μαζί δίπλα δίπλα,ήταν έκπληκτη με όλα αυτά που έβλεπε,ήταν απ'τις λίγες φορές που είχε την ευκαιρία στην ζωή της να δει άλλα μέρη.Το νησί για κάποιο λόγο έτρεμε αλλά δεν ανησύχησα,το ίδιο και αυτή.
-Μ'αρέσει πολύ εδώ avaton.
-Δεν έχεις δει τίποτα απ'τον κόσμο όλο μικρή μου Erza.Τα επόμενα μέρη θα είναι ακόμα πιο όμορφα!

-Πότε θα πάμε; Πότε;
-Αύριο θα ξεκινήσουμε για το επόμενο νησί μικρούλα!
-Τι ήρθαμε να κάνουμε εδώ για μια ημέρα;
-Χμ,ας το πούμε βόλτα! Πρώτη φορά έρχομαι και εγώ εδώ.
Εκείνη την στιγμή το νησί τραντάχτηκε και ακούστηκαν δύο δυνατές φωνές.Κοιτάξαμε προς τα πάνω και είδαμε δύο μεγάλους γίγαντες.Πήρα την μορφή δράκου και μαζί με την Erza πετάξαμε στο ύψος τους...

Πριν προλάβω να τους μιλήσω και να τους ρωτήσω τι θέλουν.Κλείνουν και οι δύο τα μάτια και πέφτουν στο πάτωμα,τραντάζωντας ολόκληρο το νησί.Μάλλον είναι αναίσθητοι.Άργησα να το συνηδητοποιήσω αλλά στα πόδια τους είχαν μια άσπρη ουσία,που δεν τους άφηνε να κουνηθούν.Όταν άκουσα ένα χαζό γέλιο όμως,κατάλαβα πως κάποιος τους κυνηγούσε.Ποιος είναι αυτός με την περίεργη δύναμη αυτής της άσπρης ουσίας;

-Nedroc-sama έκανα όπως μου είπατε! Τώρα χρειάζομαι δύο μεγάλες γαλέρες να τους μεταφέρουμε.Τα κεφάλια τους αξίζουν 200 εκατομμύρια.
Δεν με είχε δει γι'αυτό ξανακρύφτηκα και έκανα νόημα στην Erza να μείνει ήσυχη.Ευτυχώς είναι έξυπνη κοπέλα και δεν θα μας προδώσει.Άρχισα να αναρωτιέμαι ποιος είναι αυτός ο τύπος και τι σχέση έχει με τον Nedroc.Μόλις μελέτησα καλά την κατάσταση πρόδωσα την τοποθεσία μου και γύρισε προς το μέρος μου.Δεν άργησε το μέρος να γίνει πεδίο μάχης.Ήταν δύσκολο να πολεμάω με την Erza στην αγκαλιά μου...

Ήταν και αυτός ένας κλασσικός νάρκισσος πειρατής που υπερεκτιμάει τις δυνάμεις του και μιλάει πολύ ώρα στις μάχες,χωρίς να μελετάει καθόλου τον αντίπαλο του.Μέσα απ'τα λόγια του λοιπόν έμαθα πως η δύναμη του έχει να κάνει με το κερί.Αλλά δεν αποτελεί μεγάλη απειλή γιατί δεν είναι Logia χρήστης.Παρόλο που έκανε μερικές ενδιαφέρουσες επιθέσεις και τεχνικές δεν άργησα να τον βγάλω εκτός μάχης.Άφησα την Erza μέσα σε ένα μικρό δοματιάκι που υπήρχε στην περιοχή για να διαμένει αυτός ο τυπάκος με το κερί και έφυγα για να μην δει η Erza αυτό που θα ακολουθήσει...
Τον γέμισα ολόκληρο με λιωμένο Kairuseki και αυτός τσίριζε απ'τον πόνο...
-Πες μου σε πόση ώρα θα είναι εδώ τα Battleship;
-Σήμερα αργά το βράδυ.
-Ποιος είναι ο Nedroc και ποια τα σχέδια του;
-Δεν μπορώ να σου αποκαλύψω γιατί θα με σκοτώσει!
-Αν δεν μου πεις εγώ θα είμαι αυτός που θα σε σκοτώσει...
Τον χτύπησα στο πρόσωπο με την ουρά μου και έχασε τις αισθήσεις του.

Τον έδεσα καλά για να μην αποδράσει και πήγα στο δοματιακί στο οποίο είχα αφήσει την Erza.Όταν μπήκα μέσα είδα την Erza κοκαλωμένη να έχει μια ζωγραφιά πάνω στο σώμα της και να κλαίει χωρίς να μπορεί να αντιδράσει.Απέναντι της ήταν μια μικρή κοπέλα που κρατούσε ένα πινέλο.Έκανε μια κίνηση προσπαθώντας να κάνει πάνω μου το ίδιο μου έκανε και στην Erza.Άπλωσα το χέρι μου και με μια μικρή οστική ακτίνα το έστειλα πίσω σε αυτήν.Πήρα την Erza μαζί μου και βγήκαμε έξω.Της έκλεισα τα μάτια και διέλυσα όλο το δοματιάκι με ένα οστικό κύμα.Τίποτα δεν είχε μείνει όρθιο.Μόλις διαλύθηκε το κτίσμα από κερί επανήλθε στην κανονική της κατάσταση η Erza.Με αγκάλιασε,με ευχαρίστησε ενώ έκλαιγε με λυγμούς...

Η Erza είχε ανέβει στην πλάτη μου και μαζί κυνηγούσαμε ζώα να φάμε...Και τι ζώα,δυνόσαυρους.Η Erza το διασκέδαζε όμως και αυτό με χαροποιούσε.Νιώθει πραγματική ασφάλεια όταν είναι μαζί μου και αυτό με χαροποιεί.Αφού πιάσαμε έναν,τον σκότωσα με ακαρίαιο και μη αιματηρό τρόπο.Στην συνέχεια ανάψαμε μια φωτιά και καθήσαμε γύρο από αυτήν.Η Erza κυνηγούσε διάφορα τροπικά και σπάνια έντομα και εγώ έψυνα του μπούτι του δυνόσαυρου.

Ήταν είδη βράδυ,είχαμε φάει και ήμασταν ήδη πολύ κουρασμένοι.Ξαπλώσαμε κάτω από ένα δέντρο και της έλεγα ιστορίες από διάφορες περιπέτειες μου.Της άρεσε πολύ και χαλάρωνε.Το ίδιο και εγώ ήμουν πολύ κουρασμένος.Πριν προλάβω να το καταλάβω με πήρε ο ύπνος.Και είδα ένα άσχημο όνειρο...

Λέει πως ήμουν πάλι σε αυτό το τραπέζι αλλά αυτήν την φορά ήμουν ένα μέλος και εγώ.Καθόμουν σε καρέκλα,όλοι με κοιτούσαν με ένα περίεργο ύφος λες και με λυπούνται...
-Είσαι μαζί της για να νιώσεις εσύ δυνατός;
-Ναι γι'αυτόν ακριβώς τον λόγο....
"Τι εννοούν...δεν καταλαβαίνω..."
-Μόνο δίπλα σε ένα πιο αδύναμο άτομο θα νιώσεις και εσύ δυνατός....

-Avaton ξύπνα ξύπνα θέλω να μου πεις κι άλλες ιστορίες...
Το όνειρο ήταν τόσο αληθινό.Νόμιζα πως το ζούσα όντως.Μετά από ένα λεπτό συνήλθα και ηρέμησα.
-Avaton πόσους ανθρώπους έχεις σκοτώσει;
-Γιατί κάνεις τέτοιες ερωτήσεις Erza;
-Θέλω να μάθω...
-Η αλήθεια είναι πως είναι τόσοι πολλοί που δεν μπορώ να τους μετρήσω Erza.
-Πως νιώθεις όταν αφαιρείς μια ζωή;
-Τις πρώτες φορές βλέπεις εικόνες μιας ζωής που δεν έχεις ζήσει να περάνε μπροστά απ'τα μάτια σου και να μένουν εκεί.Να σε στοιχιώνουν...
Κοίταξα την Erza φαινόταν πολύ φοβισμένη...
-Συγνώμη Erza αφαιρέθηκα και νόμιζα οτι μιλούσα σε κάποιον μεγαλύτερο...

[...]
-Εσένα Erza ποιο είναι το όνειρο σου;
-Μέχρι χθες δεν είχα όνειρα.Τώρα το όνειρο μου είναι να σε κάνω ευτυχισμένο!
-Χαχαχα,είσαι πολύ καλή!
-Μην γελάς σοβαρά μιλάω.
-Εντάξει! Έχεις κάποιο άλλο όνειρο;
-Ναι θέλω να γίνω μια δυνατή πειρατής για να είμαι πάντα δίπλα σου.
Την χαμογέλασα και της έδωσα ένα φιλάκι.Την επόμενη στιγμή είχε κοκκινίσει! Ξαφνικά είδα κάτι φώτα στον ωκεανό...
-Έρχονται Erza...

Όταν πλησίασαν περισσότερο,προς έκπληξη μου διαπίστωσα πως τα πλοία ήταν της παγκόσμιας κυβέρνησης.
"Τι κρύβεται πίσω από αυτήν την υπόθεση γαμώτο;"

-Erza εσύ να προσπαθήσεις να είσαι όσο πιο ήσυχη μπορείς!
Του έγνεψε αλλά δεν μίλησε.
Ξαφνικά τα πλοία άρχισαν να βομβαρδίζουν το νησί.

Erza...
"Χριστέ μου τι γίνεται εδώ; Τρέμει όλο το έδαφος και αυτές οι εκρήξεις είναι πολύ δυνατές." Πριν περάσει καλά καλά ένα δευτερόλεπτο ο avaton πέταξε ψιλά και άρχισε να βομβαρδίζει τα πλοία με κάτι αόρατες ακτίνες.Τα κύματα που προκλήθηκαν ήταν τεράστια και τα πλοία βούλιαζαν.Τότε κάποιος πήδηξε απ'το πλοίο μέχρι το νησί στην συνέχεια ακολούθησε ένα απερίγραπτο χάος... Για κάποιο λόγο όμως δεν φοβάμαι.Νιώθω μεγάλη ασφάλεια όταν είμαι με τον avaton!

Ο avaton κατέβηκε και αυτός στο έδαφος.Ήμασταν απέναντι από τον περίεργο άνθρωπο που μόλις είχε πηδήξει απ'το πλοίο.Μας κοιτούσε αλλά δεν καθυστέρησε καθόλου.Άρχισε να τρέχει κατά πάνω μας.Ο avaton έκανε μια περίεργη κίνηση που δεν μπόρεσα να την συλλάβουν τα αντανακλαστικά μου.Την επόμενη στιγμή ο άντρας ήταν στο πάτωμα ακροτηριασμένος αλλά δεν ήταν νεκρός.Πήγαμε από πάνω του και ο avaton άρχισε να τον κλοτσάει.Δεν του δείχνει κανένα έλεος.
-Λέγε που θα βρω τον Nedroc;
-Για ποιόν Nedroc μιλάς;Άσε με να ζήσω...
-Με το αίμα που χάνεις δεν νομίζω να ζήσεις για πολύ...

Avaton...
Τότε ξαφνικά ένιωσα μια μπουνιά να με χτυπάει και εκτινάχτηκα πίσω.Εγώ αμέσως πήρα μια περίεργη στάση έτσι ώστε να μην χτυπήσει η Erza.Σταθεροποιήθηκα και τον κοίταξα.Τα χέρια του είχαν ξαναφυτρώσει.Άφησα την Erza λίγο πιο δίπλα και αγκάλιασα αυτόν.Έστειλα χιλιάδες μικροσκοπικές οστικές ακτίνες να χτυπήσουν το σώμα του.Την επόμενη στιγμή η αγκαλιά μου είχε αδιάσει και ξεχύθηκε άπειρο αίμα από αυτήν.Τώρα πλέον είναι νεκρός...

-Avaton κοίτα στη θάλασσα έχει κι άλλα φώτα!!!
-Έρχονται κι άλλα πλοία.Περίεργο αυτά είναι πολύ μεγάλα.Ίσως κάποιος να κάλεσε ενισχύσεις!
Περιμέναμε κρυμμένοι καθώς τα πλοία πλησίαζαν,όταν έφτασαν στην στο νησί.Κατέβηκαν αρκετά άτομα και περιπολούσαν το μέρος.Άκουσα έναν διάλογο...
-Είδες τα δύο βυθισμένα ναυτικά πλοία;
-Ναι,περίεργο...
-Ήταν τα πλοία του περίπολου αυτής της περιοχής.
-Α είναι αυτά που έπρεπε να βυθίσουμε;
-Ναι.Μόνο που αυτά ήταν είδη βυθισμένα...

-Avaton,αυτά τα δύο πλοία που ήρθαν έχουν πειρατικές σημαίες!
Εκείνη την στιγμή κατάλαβα πως τα πλοία που βύθισα πριν δεν είχαν καμία σχέση με τον Nedroc...

Είχαν κατεβεί πάρα πολλά άτομα απ'τα πλοία.Όλοι τους ήταν ρεμάλια πειρατές.
-Βρήκα τους γίγαντες! Ελάτε να τους κουβαλήσουμε στο πλοίο.
Τότε ήταν που έκανα την εμφάνηση μου.Περπατούσα προς το μέρος τους ενώ είχα την Erza στην πλάτη μου.
-Αφήστε κάτω τους γίγαντες!
-Ε;
-Είπα αφήστε κάτω τους γίγαντες και πείτε μου ποια είναι τα αφεντικά σας;
-Παιδιά σκοτώστε τον μπάσταρδο που μας ενοχλεί!
-PUNISHMENT!

Είχαν σοριαστεί πάρα πολλοί από αυτούς,νεκροί,στο πάτωμα.
-Λοιπόν; Θα μου πείτε τώρα;
Οι μισοί που επιτέθηκαν με τα όπλα τους και οι άλλοι μισοί που έτρεχαν προς τα πλοία φονάζωντας βοήθεια...
-Θα μου πείτε ρε μπάσταρδοι ή αυτό το μέρος θα γίνει το νεκροταφείο σας;
PUNISHMENT
PUNISHMENT
PUNISHMENT
Όλο το μέρος είχε καταστραφεί.Τα πλοία τους είχαν βουλιάξει και αυτοί που έζησαν ήταν μετριμένοι στα δάχτυλα,οι δυνατότεροι...

Καθώς πολεμούσα η Erza μου ψιθήρησε.
-Αυτούς δεν θα τους σκοτώσεις,ε; Πρέπει να έχουμε κάποιον για να μάθουμε πληροφορίες.
"Είναι έξυπνη σκέφτηκα"
-Ναι Erza εννοείτε πως αυτό θα κάνω.
Όταν η μάχη τελείωσε οι πειρατές ήταν όλοι στο πάτωμα και με το ζόρι προσπαθούσαν να πάρουν ανάσα.
-Λοιπόν ακόμα δεν θέλετε να μου πείτε που θα βρω τον Nedroc;
-Θα σου πω...θα σου πω...αλλά μην με σκοτώσεις! Σε παρακαλώ!
Τον κλότησα στο πρόσωπο.
-Λέγε!
-Στην Arabasta είναι μαζί με τον Crocodile.Έχουν υπό τις διαταγές τους πολλά πειρατικά πλοία.
-Με ποιο σκοπό;
-Δεν ξέρω στα αλήθεια,είναι κάτι μυστικό,πάντως μαζεύουν πάρα πολλά λεφτά πιάνοντας επικυργημένος πειρατές!

Και αφού είμαι έτοιμος να του δώσω την τελική κλοτσιά.Αυτός αρχίζει και ουρλιάζει...
-Σε παρακαλώ,έχω γυναικά κι παιδιά μην με σκοτώσεις,δεν ξέρω κάτι άλλο για να σου πω.
Εκείνη την στιγμή κάτι έκανε "κρακ" μέσα μου και τον άφησα να ζήσει.Έβγαλα αμέσως φτερά και ξεκινήσαμε για το επόμενο νησί.Αυτό που είχα στο μυαλό μου τώρα είναι πως σε λίγο καιρό μια θέση shichibukai θα μείνει κενή.Ίσως να εποφεληθώ από αυτό...

-Erza πάμε στο επόμενο νησί;
-Φυσικά Avaton,ανυπομωνώ!
Έβγαλα φτερά και πετάξαμε για το επόμενο νησί,Το Drum Island.Τώρα τα πράγματα τα έβλεπα λίγο πιο καθαρά.Το μέλον είναι πραγματικά αβέβαια με τα πρόσωπα που έχω μπλέξει,αλλά καλύτερα να πεθάνω αν δεν μπορώ να τους αφανίσω απ'τον χάρτι!

ΤΕΛΟΣ Chapter 02 - Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ/ΤΟ ΧΑΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ